Het is fijn om wakker te worden en jezelf te realiseren dat er een dag aanbreekt die helemaal voor mezelf is! Ik sta op en neem een douche trek mijn oude kleren aan ga een kop koffie pakken. Wat neem ik allemaal mee? Handdoeken genoeg, 1 om op te zitten, 1 om om te slaan en nog een reserve. Ik neem mijn doos vol katoen mee om mijn eigen tobaccoties te kunnen maken bij de hut. Nog wat te eten en te drinken mee en we zijn weg! Onderweg naar Wolphaartsdijk om om 10:00 uur aanwezig te kunnen zijn. Ik wil geen seconde missen van de dag!
Aangekomen ben ik, als altijd eerste, ik wacht rustig af en geniet van de rust en de ruimte in de Zeeuwse polder. Langzamerhand komen alle deelnemers samen en we gaan met z’n allen naar de tipi waar we een lekkere kop koffie of thee krijgen. Na een wat aarzelende start begint iedereen op zijn of haar beurt te vertellen en vragen te stellen en de nieuwe deelnemers vinden het best wel spannend allemaal. Er wordt uitgelegd wat er gaat gebeuren en wat er allemaal te zien en te beleven is. Na een uurtje gaan we naar buiten om aan de slag te gaan.
We beginnen met het klaarleggen van alles voor het vuur. Het hout, de stenen, stro. Er wordt zorgvuldig gewerkt aan een indrukwekkende stapel stenen waartegen aanmaakhout gezet wordt. Dan wordt er een teken gegeven en de lucifers worden afgestreken en de eerste pluimpjes rook zijn zichtbaar. Al snel worden de pluimpjes enorme rookwolken die in de verre omstreken te zien moet zijn dat heeft vast met het gebruik van stro te maken.
Het vuur brandt en we gaan met elkaar de hut afdekken. Bovenop het bouwsel van takken worden zorgvuldig enkele lagen dekens gedrapeerd en het geheel wordt afgedekt met een dik zeil. Nadat de hut is afgedekt worden er vlaggen opgehangen aan de binnenkant. Dit zijn de gebedsvlaggen en ties (gebedszakjes) Verder zie ik veren aan de staf verschijnen en wordt een bizonschedel neergelegd.
Na ongeveer 2 uur horen we het signaal dat de stenen klaar zijn en dat we ons mogen omkleden. Na een minuut of tien staan we met elkaar klaar om naar binnen te gaan. We worden krijgen nog even een smudge van cedar om alle energieën in de juiste banen te leiden. En dan zitten we in de hut in een cirkel om een diepe put in het midden. Als iedereen er klaar voor is, worden de stenen binnen geroepen en worden in de put in het midden gelegd. De emmer water wordt binnen gevraagd, er wordt een lakota woord geroepen en de deur van de zweethut gaat dicht…..aardedonker met alleen de gloed van de stenen in het midden. ze zijn rood gloeiend en geven een aanzienlijke warmte af.
Hierna verdwijn ik een draaikolk van emoties, gedachten en andere zaken. De Lakota liederen houden me bezig en brengen me iedere keer weer terug in het hier en nu en ik geniet van alles wat er gebeurt. De deur gaat tussen door enkele keren open en frisse lucht geeft weer een andere sensatie.
Ik weet niet hoelang we erin gezeten hebben maar als ik eruit kruip op mijn knieën voel ik iedere keer weer een ongelofelijke sensatie en ben ik dankbaar dat wederom onderdeel mocht zijn van deze ceremonie. Wat een ervaring en ik kan het iedereen aanraden die zichzelf een “uitje” gunt om eens op een hele andere manier los te komen van de drukte van alle dag.
In liefde
J
Middelburg